Οι μέρες κυλάνε άλλοτε αργά γιατί η ανία και η απραξία είναι τόσο έντονες και άλλοτε τόσο γρήγορα όπως σου υπενθυμίζουν οι λογαριασμοί(σε όποιο ντουλάπι και να τους πετάξεις δεν κρύβονται γιατί είναι ήδη στο μυαλό σου)και οι δόσεις Ζωή συμβατική,σκληρή και γυαλιστερή σαν πάγος Σχέσεις ψεύτικες βασισμένες στην ανοχή και στην ανάγκη της αυτοεπιβεβαίωσης Το κρασί πια δε σου ανοίγει την καρδιά,δεν κάνει τα χρώματα πιο απαλά και όμορφα,απλά τα θολώνει ώσπου να γίνουν όλα γκρίζα Και ολα αυτά γιατί; Για να ''επιβιώσεις''!!! Εθαψες βαθιά τα θέλω και τον εαυτό σου Αλλά βαθιά μέσα σου πάντα σιγοκαίει η φλόγα...Είναι καιρός να την αφήσεις να γίνει φωτιά και να σε κάψει...
http://il.youtube.com/watch?v=eK4Ho8zYPZ4&feature=related
3 σχόλια:
Αξίζει λοιπόν να καείς; Αξίζει... με εγκαύματα χαράς και πληγές ζωής να υπάρχεις γιατί απλά τόλμησες να τα βάλεις με τον πάγο.
@ Μαρία, ''Αυτοί που αξίζουν είναι οι τρελλοί που τρελλαίνονται να ζήσουν,να μιλήσουν ,να σωθούν,που ποθούν τα πάντα την ίδια στιγμή,αυτοί που ποτέ δε λένε κοινότοπα πράγματα,αλλά καίγονται,καίγονται,καίγονται σαν τα μυθικά ρωμαικά κεριά.................
Τζακ Κέρουακ-Στο δρόμο
Όμορφο απόσπασμα, δεν έχω διαβάσει Κέρουακ, ξέρω όμως ότι είναι ο πλέον τζαζ συγγραφέας της γενιάς του. Σοφός και λακωνικός, θα τον διαβάσω με την πρώτη ευκαιρία, ευχαριστώ Mob!!
Δημοσίευση σχολίου